Jury nie było jednomyślne w ocenie pianistów biorących udział w II Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim na Instrumentach Historycznych, ostateczny wynik jest kompromisem. Ale wydaje się być w miarę zbieżny z oczekiwaniami publiczności. Kanadyjski pianista Eric Guo, który zdobył pierwszą nagrodę, zdobył też serca publiczności. Choć ta jeszcze bardziej emocjonalnie reagowała na wykonania Piotra Pawlaka z Polski, laureata drugiej nagrody.

Trzecie miejsce na podium zajęli – ex aequo – Yonghuan Zhong z Chin i Angie Zhang ze Stanów Zjednoczonych. Konkurs zwieńczył niedzielny koncert laureatów w Filharmonii Narodowej. Tego wieczora rozdano też oficjalnie nagrody.

Eric Guo otrzymał dodatkowo nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie mazurków ufundowaną przez Polskie Radio. Z kolei Fundacja Orlen nagrodziła dwóch najwyżej ocenianych uczestników reprezentujących Polskę – Piotra Pawlaka i Kamilę Sacharzewską. Piotr Pawlak został też wyróżniony przez Instytut Muzyki i Tańca, który zorganizuje mu serię koncertów w krajowych filharmoniach.

Zwycięzca otrzymał 25 tys. euro, do laureata drugiej nagrody trafiło 20 tys. euro, a do zdobywcy trzeciego miejsca – 15 tys. euro. Ale – co najważniejsze – wygrana otwiera drzwi do międzynarodowej kariery. Laureatów czeka teraz bardzo intensywny czas i wypełnione po brzegi kalendarze koncertowe.

W ciągu siedmiu dni przesłuchano 35 pianistów, którzy wykonywali program na różnych instrumentach okresu chopinowskiego. – Ten konkurs, w przeciwieństwie do „dużego” Konkursu Chopinowskiego, nie jest monograficzny. Mieliśmy okazję posłuchać utworów Bacha, Mozarta, polonezów polskich kompozytorów. To wszystko dało nam kompletny obraz artystów występujących na scenie. Wybraliśmy – naszym zdaniem – najlepszych, ale to czas pokaże, czy nasze decyzje były optymalne. Wynik głosowania nie był jednomyślny, ale nawet jeśli się różniliśmy, to pięknie i zgodnie. Ostateczny wynik jest efektem bardzo zdrowego kompromisu – mówił Wojciech Świtała, przewodniczący jury, przed wręczeniem nagród.

Nie mamy możliwości, by usłyszeć, jak grał Fryderyk Chopin, możemy polegać tylko na relacjach jego przyjaciół, uczniów i uczennic. Ale dzięki wykonywaniu kompozycji Chopina na fortepianach z epoki mamy szanse wyobrazić sobie brzmienie tamtych czasów. Świtała podkreślał, że w ocenie gry Chopina przewijały się zazwyczaj dwa wątki – śpiewność kantyleny oraz samo brzmienie instrumentu, nieporównywalne do brzmienia osiąganego przez innych pianistów. Każdy z wykonawców poszukiwał swojej indywidualnej drogi, by zbliżyć się do ducha muzyki Chopina.

W tym konkretnym konkursie inspiracją są brzmienia poszczególnych egzemplarzy fortepianów historycznych, które wybierali do swoich wykonań uczestnicy. Pianiści mieli do dyspozycji instrumenty z kolekcji Instytutu Chopina (Erard z 1838, 1849 i 1855, Pleyel z 1848 i 1854, Broadwood z 1843) a także kopie fortepianów z epoki oraz instrumenty udostępnione przez zaprzyjaźnione kolekcje europejskie.

Artur Szklener, dyrektor Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, organizatora konkursu, zaznaczał, że zainteresowanie pianistów z całego świata, jak również publiczności, która bacznie śledziła dokonania artystów, wskazuje, że ta młoda idea – mamy za sobą dopiero drugą edycję wydarzenia – ma szanse na dalszy rozwój. – W ciągu ostatnich dni młodzi pianiści z całego globu udowodnili, że instrumenty historyczne nie ograniczają wyobraźni, są aktywnym partnerem, (…) współtworząc nieco tajemniczą aurę muzycznej refleksji – mówił.

Ulubieńcem publiczności został bezdyskusyjnie Piotr Pawlak, jego wyjście na scenę za każdym razem wywoływało niezwykle emocjonalne reakcje. Jednak bardzo gorąco oklaskiwano również zwycięzcę konkursu. Generalnie publiczność zgromadzona w filharmonii reagowała ciepło na wykonania pianistów, dając im duże wsparcie, co przy tak silnych emocjach i stresie było niezwykle ważne.

Niedzielny koncert wypełniły utwory Fryderyka Chopina. Laureaci wykonali m.in. ballady, mazurki i Barkarolę Fis-dur op. 60. Na koniec Eric Guo zagrał Koncert e-moll op. 11 z towarzyszeniem wspaniałej {oh!} Orkiestry pod batutą Václava Luksa. Ten wspaniały wieczór zamknął oficjalnie konkurs. Kolejny za pięć lat, na szczęście wcześniej, bo już za dwa lata, czeka nas tzw. „duży” Konkurs Chopinowski.

morb